Motywacja dzieci po kontuzji

Pyta Krystyna

Jak mogę zmotywować dziecko do powrotu do sportu? Córka doznała kontuzji, przeszła dwie operacje. Już jest sprawna, ale widać w niej niechęć do jakiejkolwiek aktywności. Nie mówię, żeby wracała do koszykówki, ale uważam, że powinna spróbować jakiejś innej aktywności sportowej. Córka mówi jednak stanowcze „nie!”. Powiedziała też, że już nigdy więcej nie wróci do sportu: nie tylko do koszykówki, ale do innych dyscyplin również. Córka ma 14 lat.

Odpowiada Psycholog, specjalista z zakresu roli temperamentu w sporcie Jarosław Suski

Córka w młodym wieku doznała kontuzji i przeszła dwie operacje, więc jej ostatnie doświadczenia ze sportem są bardzo bolesne. Nie może dziwić jej obecne nastawienie do sportu. Aktywność fizyczna jest dla niej teraz sytuacją bardzo stresującą, więc chcąc uniknąć jeszcze większego stresu nie decyduje się na sport. To może zdarzyć się w głowach wielu młodych ludzi, którzy jeszcze nie traktowali sportu poważnie. Obecnie sport dostarcza córce więcej strachu niż radości. Dlatego nakłanianie jej do aktywności sportowej pomimo jej sprzeciwu może nie tylko nie przynieść korzyści. Córka zacznie to postrzegać jako atak na swoją osobę. Jak mówi powiedzenie: „Czas leczy rany”, jednak można ten proces przyspieszyć.

Wyjściem z tej sytuacji jest próba zmiany jej skojarzeń ze sportem. Proszę spróbować przypomnieć córce o tym, że sport to doba zabawa i przyjemny sposób spędzania wolnego czasu. Poleciłbym wspólne uprawianie sportu. Można zacząć spokojnie, od wycieczki rowerowej lub przejażdżki na rolkach. Nie wysyłałbym jej na razie na halę, gdzie wspomnienia mogą być zbyt silne. Nie wiem, co córka lubi robić, ale może warto spróbować połączyć tę czynność właśnie ze sportem? Jeżeli lubi wypady nad jezioro, może również wtedy, razem z przyjaciółmi, poodbijać piłkę siatkową na plaży. To tylko propozycja, ale znając upodobania córki można połączyć te dwie czynności. Jeżeli to nie pomoże, a trauma z czasem nie będzie zanikać albo – co gorsza – zacznie się pogłębiać – polecam wizytę u specjalisty. Psycholog pracujący w paradygmacie poznawczo-behawioralnym powinien pomóc córce w przełamaniu strachu przed uprawianiem sportu.