Pyta Nati
Mój 18-letni syn ma teraz wakacje. Ma więcej czasu na ćwiczenia, więc trenuje bez opamiętania. Nie pomagają moje słowa, że nie może się tak „katować”. Już nie wiem, jak do niego dotrzeć. Boję się, że ten nadmiar ćwiczeń i treningów doprowadzi do czegoś złego. Boję się o jego zdrowie. A wszystko wygląda tak, że rano wychodzi na trening, wraca po kilku godzinach i tak w kółko. Jak do niego trafić? Co mam robić?
Odpowiada Nauczyciel wychowania fizycznego, konsultant ds. psychologii sportu Łukasz Mika
Sytuacja, w której się znalazłaś, jest typowa dla sportowego środowiska. Sam jestem zawodnikiem z 16-letnim stażem i z takim samym podejściem spotykałem się ze strony mojej mamy i babci. Często słyszałem: „Ty się w końcu przetrenujesz. Jesteś taki chudy, że w końcu znikniesz”. Mama i babcia bardzo mocno się o mnie troszczyły. Niestety, ich wszystkie próby związane ze zmniejszeniem ilości czasu, jaki poświęcałem na treningi, kończyły się niepowodzeniem. Wszystkie ich starania bardzo mnie denerwowały. Aby trochę uspokoić samą siebie, możesz zadać synowi kilka pytań związanych z zaistniałą sytuacją: Dlaczego tyle trenujesz? (może syn, tak jak wspomniałem, ma taki plan treningowy, który wymaga dużej ilości ćwiczeń?).
Kolejne pytanie: Czy podczas treningu spożywasz odpowiednią ilość płynów (elektrolitów)?, „Czy po treningu uzupełniasz węglowodany w celu lepszej regeneracji?, „Czy stosujesz jakieś metody relaksacyjne w celu przyspieszenia regeneracji?”. Myślę, że w tej sytuacji lepiej byłoby skupić się na wspieraniu syna niż na próbach odciągnięcia go od takiej ilości treningów. Możesz też zadbać o elementy diety sportowej, dbać o to, aby syn przyjmował odpowiednią ilość płynów. Dzięki takiemu postępowaniu Twoje relacje z synem nie ulegną pogorszeniu, gdyż nie będziesz osobą, która zabrania mu trenować. Będziesz natomiast dla niego wsparciem, a dodatkowo zmniejszą się Twoje obawy związane z tym, że syn może się przetrenować. Dieta i wypoczynek syna będą Ci bliższe, a to powinno wpłynąć na uspokojenie Twoich obaw.
